Zadania logopedy szkolnego:
- przeprowadzenie badań wstępnych w celu ustalenia mowy uczniów,
diagnozowanie logopedyczne,
- organizowanie pomocy logopedycznej,
- prowadzenie terapii logopedycznej indywidualnej oraz grupowej,
- wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli
podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstaniu zaburzeń komunikacji.
Diagnoza logopedyczna
Każdego roku we wrześniu logopeda przeprowadza badanie sondażowe w klasach zerowych i pierwszych. Po zdiagnozowaniu u dziecka wady wymowy logopeda przekazuję pisemną informację dla rodzica. Po otrzymaniu informacji Rodzice zainteresowani logoterapią powinni zgłosić się na konsultacje i ustalić zasady współpracy.
Terapia
Terapia logopedyczna prowadzona jest indywidualnie lub w grupach 2-4 osobowych. Na zajęciach logopedycznych wykorzystywane są metody dydaktyczne oparte na zabawie oraz nowoczesne formy terapii multimedialnej.
Współpraca z rodzicami
Terapia logopedyczna jest procesem. Jej skuteczność zależy od współpracy logopedy z dzieckiem oraz rodzicem. Spotkanie z logopedą nie jest wystarczającym elementem terapii. Dlatego bardzo ważne jest zaangażowanie rodziców w systematyczne ćwiczenie z dzieckiem. W tym celu logopeda po każdych zajęciach zapisuje w zeszycie ucznia zestaw ćwiczeń, jakie powinien wykonywać codziennie do kolejnego spotkania. Brak ćwiczeń to brak postępów w terapii. Rodzice mają również możliwość skorzystania z zajęć otwartych, na których mogą przyglądać się, na czym polega terapia i jak poprawnie wykonywać ćwiczenia. Logopeda udzieli również odpowiedzi na pytania podczas pobytu na zajęciach z dzieckiem.
Stały kontakt z logopedą i zaangażowanie się Rodziców w programie terapii pomoże osiągnąć sukces dzieciom
Logopeda radzi: Co zrobić, aby Twoje dziecko mówiło poprawnie
Rodzice mogą, już od momentu narodzin dziecka, zapewnić mu optymalne warunki dla prawidłowego rozwoju mowy. Są bowiem osobami przebywającymi z dzieckiem najdłużej i praktycznie decydują o stylu i sposobie jego wychowania - mają więc największe możliwości wpływania na jego rozwój. Są też pierwszym i najważniejszym wzorem, który dziecko będzie próbowało naśladować. Jak powinni zachowywać się rodzice, którzy pragną harmonijnego rozwoju swojego dziecka?
Mówcie do dziecka, już od pierwszych dni jego życia, dużo i spokojnie. Nie podnoście głosu zwracając się do niego.
Mówcie dziecku co przy nim robicie, co dzieje się wokół niego.
Mówiąc do dziecka zwracajcie uwagę, aby widziało waszą twarz - będzie miało okazję do obserwacji pracy artykulatorów.
Unikajcie podawania dziecku smoczka typu "gryzak"; zwracajcie uwagę, żeby dziecko nie ssało palca - następstwem tych niepożądanych zachowań mogą być wady zgryzu i występujące w ich następstwie wady wymowy np. wymowa międzyzębowa.
Karmienie piersią zapewni dziecku prawidłowy rozwój układu artykulacyjnego. Zwracajcie uwagę, aby w czasie snu dziecko oddychało nosem; w przypadku, gdy dziecko oddycha ustami, poproście pediatrę o ustalenie przyczyny.
Zwracając się do dziecka unikajcie zdrobnień i spieszczeń; dostarczajcie swemu dziecku prawidłowego wzorca językowego danego słowa.
Odpowiadajcie na pytania dziecka cierpliwie i wyczerpująco.
Opowiadajcie dziecku bajki i uczcie krótkich wierszy na pamięć.
Postarajcie się, aby zabawy języczkowe i dźwiękonaśladowcze znalazły się w repertuarze czynności wykonywanych wspólnie z dzieckiem.
Zachęcajcie swoje dziecko do mówienia (nie zmuszajcie!); chwalcie je za każdy przejaw aktywności werbalnej; dostrzegajcie każde, nawet najmniejsze osiągnięcie, nagradzając je pochwałą.
Dyskretnie poprawiajcie błędy językowe dziecka, ale nie ośmieszajcie go. Dołóżcie wszelkich starań, aby rozmowa z wami była dla dziecka przyjemnością.
